Stel je voor: je loopt op straat en ziet aan de overkant een buurvrouw struikelen. De inhoud van haar boodschappentas rolt over de straat. Grote kans dat je meteen naar de buurvrouw toesnelt, haar helpt opstaan en haar boodschappen verzamelt. Het laatste wat je dan doet is haar vertellen dat dit echt onhandig was, dat ze het ook nooit goed doet en dat ze echt, maar dan ook echt, een mislukking is.
Vindt jij het ook makkelijker om met compassie naar anderen te kijken, dan naar jezelf? De meeste mensen vinden het ontzettend lastig om niet streng te zijn tegen zichzelf. Zo zijn we dat nou eenmaal gewend. Echt even eerlijk: zou je de dingen die je dagelijks tegen jezelf zegt, ook zo zeggen tegen een vriendin, of je partner?
Zelfliefde kun je oefenen
In kwetsbaarheid kun je heel veel kracht vinden. Je kunt op een liefdevolle en vriendelijke manier ruimte te maken voor de gevoelens die je niet prettig vindt. Het begrip, de troost en het stukje vergeving dat je voelt als je mensen in je omgeving het moeilijk ziet hebben, kun je namelijk ook voor jezelf ontwikkelen.
Een lieve brief aan jezelf schrijven is een mooi begin. Je neemt de plek in van je eigen beste vriend/vriendin. Iemand die je onvoorwaardelijk, zonder oordeel, en vol liefde en vriendelijkheid bijstaat in de situatie waar jij je nu in bevindt.
Zo schrijf je de brief
Zoek een rustige plek uit waar je niet gestoord kunt worden. Doe je ogen dicht, voel het contact dat je maakt met de stoel en volg even je ademhaling. Adem een paar keer in en uit. Je hoeft niks ander te doen dan even stil te zijn. Bedenk een overtuiging die je hebt over jezelf of een situatie waar je nu in zit, die je niet bevalt.
Pak dan je pen en papier en schrijf een brief aan jezelf zoals jij zou doen voor iemand waar je veel om geeft. Begin met schrijven over jouw gevoelens zoals ze zijn. Het voelt misschien een beetje vreemd, maar blijf schrijven alsof je naar jezelf kijkt en zo tegen jezelf praat.
Laat zien dat je begrijpt wat je doormaakt. Laat zien dat de situatie groter is dan jouw gevoel, dat iedereen goede en minder goede kanten heeft. Dat er in het leven dingen zijn waar je niks aan kunt doen. Probeer zonder oordeel een stukje troost te bieden voor alles wat je tijdens het schrijven tegen komt.
Welke lieve woorden zou je schrijven voor ieder ander die op jouw plekje zit? Hoe zou je laten zien hoeveel waardering je hebt voor iemand, ondanks de situatie? Hoe zou je die persoon laten zien dat je hem/haar onvoorwaardelijk accepteert? Voel je vrij om het op te schrijven op een manier die bij jou pas
Je mag de brief afsluiten met tips en een lieve wens.
Daarna…
Leg je de brief even weg. Drink een kopje thee, maak een wandeling, of doe een klein klusje in huis.
Keer weer terug naar die rustige plek en pak de brief erbij. Je mag hem hardop of in stilte teruglezen. Neem de tijd om het echt even tot je door te laten dringen. Zie je al jouw vriendelijkheid, acceptatie? Dat is zelfcompassie.
Tips bij de oefening
- Denk niet teveel na over wat je schrijft. Probeer in een flow de brief af te maken. Zo geef je jouw innerlijke criticus minder kans.
- Probeer niet te oordelen over de negatieve gevoelens die je de ruimte geeft. Je kunt begrip tonen voor wat er is, zoals je dat voor een ander ook zou doen.
- Zet een timer op maximaal 15 minuten, zodat je de oefening op een fijne manier kunt afronden.
- Als je begint met het ontwikkelen van zelfcompassie, kan dit best wel eens nep aanvoelen. Gelukkig kun je het in alle rust oefenen. Met de tijd kun je zo meer open staan voor warme gevoelens voor jezelf.
- Het kan zomaar gebeuren dat er ineens hele intense gevoelens op je afkomen tijdens de oefening. Dat geeft helemaal niks. Stop dan even met schrijven en blijf rustig zitten. Je kunt je ogen sluiten en voorstellen dat je jezelf vasthoudt en troost als je dat prettig vindt.
Succes met schrijven! Maakt de oefening heel veel bij je los? Stuur me een bericht.
Warme groet, Susanne