Waarom dan?!
Waarom kan de hele wereld zonder enige moeite zwanger worden? Zelfs als ze het eigenlijk niet willen. En ik niet.⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
Waarom kan ik niet gewoon zwanger worden? Ik vind het zo verschrikkelijk oneerlijk.⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
Ik ben boos. Boos op mijn lichaam. Mijn lijf laat me in de steek. Ik ben zo teleurgesteld. Het maakt niet uit wat ik doe. Mijn lijf doet het gewoon niet.⠀⠀⠀⠀⠀
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
Toen ik maanden, jaren achtereen niet gewoon zwanger kon worden, was ik niet alleen verdrietig, maar ook gewoon heel boos. Het voelde alsof mijn lijf me in de steek liet.⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
Ik mijn best maar doen. En mijn lijf maar falen.⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
Ik was extra lief voor mijn lijf. Ik was supervoorzichtig in de hoop dat het verschil zou maken. Ik strafte mijn lijf. Met rigoureus mijn eetpatroon aanpassen. Met keihard sporten. Eigenlijk wist ik niet zo goed wat ik ermee aan moest.⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
Ik leefde helemaal in dat gevoel falen. Totdat ik door mindfulness-oefeningen erachter kwam dat ik een lichaam HEB, maar niet mijn lichaam BEN. En dat straffen niet helpt. Lief zijn voor mezelf wel.⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
Niet dat het me hielp om meteen zwanger te worden. Daar had ik nog steeds geen absolute controle over. Maar het hielp me wel om er anders mee om te gaan. Om te kiezen om te doen wat ik wél kon, ook al waren het kleine dingen. En daarnaast te accepteren dat ik niet alles kan regelen door maar van alles te doen.⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
Dat gaf me rust. ⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
In die rust kon ik kijken naar wat mijn lichaam wél voor me betekent. Hoe mijn voeten me iedere dag dragen. Hoe mijn armen mijn lief vast kunnen houden in een omhelzing. Hoe ik me kan overgeven aan een houding in yin yoga en de ontspanning voel. Hoe ik contact kan maken met mensen als ik praat. Hoe ik kan genieten van de smaak van lekker eten. Dat doet mijn lichaam voor me. Iedere dag. Iets om dankbaar voor te zijn.⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
⠀⠀⠀⠀⠀⠀
Dankjewel lief lijf.⠀⠀⠀⠀